Dertig graden. Hitte alarm. Ramen en deuren dicht.
Niet mijn ding, maar voor veel mensen blijkbaar een feest. Na twee jaar ons ingehouden te hebben, vertrekken we weer naar bestemmingen in Europa waar je blij mag zijn als het ‘maar’ dertig graden is. De auto volgeladen met huisraad en kinderen. Hop, richting de verzengende hitte en de bosbranden. Genieten op de camping. Met je wc rol of je toilettas onder de arm naar het badhuis. Als ik badhuis schrijf, moet ik aan mijn moeder denken. Haar generatie had geen douche thuis. Ze vertelt nog regelmatig dat ze maar één kwartje kreeg om te douchen. Ze wilde twee kwartjes, maar dat was uiteraard te duur. Dus niet zeuren, snel douchen en afdrogen. Ik vraag me af: wat zou douchen op de camping kosten?
Toen ik vijf jaar oud was, ging ik met mijn ouders met de caravan samen met nog twee gezinnen naar Spanje. Drie auto’s, drie caravans en acht kinderen. Acht! Het was de eerste en laatste keer. Mijn vader had een eigen bedrijfje en in de zomer op vakantie gaan, was eigenlijk niet handig. Kwam mooi uit, want hij vond het maar niks, dat hele eind met die caravan. En mijn moeder kreeg van haar moeder te horen: ben jij niet lekker, met acht kinderen op een camping, terwijl je zelf maar één kind hebt. Maar mijn moeder vond het leuk, voor mij, al die kinderen. Mam, je bent een schat!
Zomer, hitte, vakantie. Ik vraag me soms af wat al die mensen bezielt. Mijn vriend, die helemaal niet van zomer houdt, roept nog: leuk joh, ik zie ons nog gaan, met zijn drietjes achterin naar Italië. Ik geloof het, zulke herinneringen zijn onbetaalbaar. Daarbij woonde daar de familie, dus de keus voor de bestemming was snel gemaakt. Maar ik geloof, dat wanneer je met de kinderen in de auto richting België vertrekt, ze later precies hetzelfde zullen zeggen. Weten zij veel. En welk kind vindt lange auto ritten leuk? Ik vroeg bij de Amsterdamse Poort volgens mij moeder: zijn we er al? Ik ben het zelf dus niet gewend. Na die ene keer werden het vliegvakanties. In de herfst of paasvakantie. Wel weer met andere kinderen uiteraard, want dat was leuk voor mij en goed voor mijn sociale vaardigheden. Pap en mam, ik hou van jullie. Prima temperatuurtje trouwens in Zuid Spanje in april en ik oktober.
Maar oke, met twee of drie kinderen een vliegvakantie is voor veel mensen onbetaalbaar. Overigens is ook dat tegenwoordig niet bepaald een feest. Vijf uur in de rij op Schiphol, met een kind van anderhalf vier uur lang op schoot en dan een schietgebedje doen dat je koffer aankomt. Dan toch maar liever met die horde kinderen de auto in. Tot zover begrijp ik het. Maar waarom midden in juli? Waarom niet in de mei vakantie? Volgens mij heb je in mei geen zwarte zaterdag. Bijkomend voordeel: het is zeker minder heet. En als je dan toch in de zomervakantie gaat, zou ik persoonlijk met kleine kinderen wat meer in de buurt blijven en die paar dagen regen verkiezen boven temperaturen rond de veertig graden. Hoef je ook niet bang te zijn voor evacuatie vanwege bosbranden.
Hiep hoi het is vakantietijd. Is het wel allemaal zo leuk? We hebben het nodig na een jaar werken, maar of het ontspanning is, ik vraag het me af.
Voor mij is zomer fijn zolang het niet boven de vijfentwintig graden komt. Lekker in de schaduw in de tuin of op een vakantieadres met een glas wijn, een kaasje en een olijfje: genieten. Wij gaan dit jaar niet weg maar het is, op de dagen met dertig graden na, een mooie zomer. In de schaduw in de tuin met dat glas wijn, dat kaasje en dat olijfje: onbetaalbaar. Volgend jaar denk ik weer naar Italië, maar wel in mei of september.
