Blue Zone

‘Ik heb geen tijd, ik zit tot over mijn oren in het werk.’
‘Sorry, maar ik kan geen gaatje in mijn agenda vinden, hij staat vol met afspraken.’
We zijn eraan gewend. Ons leven bestaat uit werk en sociale verplichtingen. Sommige ervan stonden een tijdje in de koelkast, maar nu corona op zijn retour is en we weer alles mogen, vermoed ik dat we weer net zo zullen leven als daarvoor: de kroeg, vrienden, uit eten, festivals en weer naar kantoor.

Een jaar geleden had ik een aantal fiscale vragen waar Google mij het antwoord niet op kon geven. Ik kwam via via aan het e-mailadres van een alleraardigste meneer van de belastingdienst. Ik mailde mijn vraag en kreeg een uitgebreid antwoord. Ik was blij met de hulpvaardigheid van deze meneer. Dat er nog zulke aardige mensen zijn die de tijd nemen om je te helpen, vond ik mooi. Hij vroeg mij aan het eind van ons gesprek of ik de auteur van ‘Schaduwfamilie’ was.
Vorige week mailde ik hem nogmaals met een vraag en vertelde ik hem ook dat mijn tweede roman ‘Schaduw over Sardinië’ ‘ onlangs uitgegeven was. Weer kreeg ik, net als een jaar geleden, uitgebreid antwoord. Naast het fiscale advies vertelde hij dat hij naar Sardinië was geweest met zijn vrouw en dat ze het zo’n mooi eiland vonden met zulke aardige mensen. Hij moest mijn laatste roman toch maar eens lezen. We keuvelden nog wat verder en kregen het over de Blue Zone. De Blue Zone is een gebied waar de mensen gemiddeld ouder worden dan in de rest van de wereld. Er zijn er vijf van op onze aardbol en het mooie Sardinië is er één van. Verder liggen ze in Japan, Costa Rica, Californië en op het Griekse eiland Icaria.

Als je Blue Zone zoekt op google, lees je hoe het komt dat mensen er ouder worden. Hun levensstijl spreekt me aan. Niet naar de sportschool, lekker eten, een wijntje. Maar is het mogelijk in ons gestreste en jachtige klimaat te leven als deze mensen? Wij moeten werken om onze hypotheek en boodschappen te betalen. Zij leven van hun eigen moestuin en hebben geen behoefte aan alle gadgets die wij denken nodig te hebben. Ze kijken niet wat er dit jaar in de mode is, om vervolgens hun garderobe daar op aan te passen. En je in de sportschool in het zweet werken om te laten zien hoe goed en fit je bent, beginnen ze niet aan. Ze ambiëren geen sixpack. Ze lopen trappen en werken in de moestuin. Een auto gebruiken ze maar zelden, alles gaat per voet, heuvel op en heuvel af.

Wij moeten veel in onze prestatiegerichte maatschappij. Naast een carrière wordt van ons verwacht dat we mantelzorgen, kinderen opvoeden en ook nog zorgen voor een leuk en druk sociaal leven. Je kan geen magazine openslaan, geen lifestyle programma kijken, of het gaat over de perfecte maaltijd bereiden, in de perfecte keuken, in het perfect ingerichte huis. En dat alles voor de leukste kinderen en de gezelligste vrienden. De twee alcoholische versnaperingen per dag zijn bij ons inmiddels not done, helemaal geen alcohol is het huidige advies en uiteraard in combinatie met powerfood. Nu is er niets mis met powerfood, een prakkie boerenkool in de winter vind ik prima, maar dan wel met jus en laat dat nu weer ongezond zijn. Ik krijg soms het gevoel dat er voor sommige fanatiekelingen naast powerfood en water met smaakjes alleen een portie stress overblijft.
Dat alles kennen ze niet in de Blue Zone. Deze mensen worden niet geleefd door een agenda. Van zakelijke doelstellingen en deadlines hebben ze nooit gehoord. En iedere nacht telt acht uur slaap. In de Blue Zone wordt een glas wijn drinken samen met vrienden of familie vrijwel iedere dag gedaan. Maar dan zonder dat perfecte huis met die perfecte keuken. Vrienden en familie zijn heel belangrijk in het leven van Blue Zoners, maar eten met hen doe je aan de keukentafel of buiten, zonder fancy servies, maar wel met goede ingrediënten uit de tuin en uiteraard een glas wijn, of twee…
Zo zou het leven moeten zijn, vrienden, familie, en onbezorgd genieten, ook van wijn!

Ik heb mijn tweede roman ingepakt voor deze aardige meneer van de belastingdienst en hem opgestuurd als bedankje voor zijn adviezen. Een Blue Zone ga ik zelf creëren. Enzo heeft de meterbak al klaar staan voor de moestuin. Ik ga me minder druk maken, meer wandelen en drink iedere dag zonder schuldgevoel mijn glas wijn. Op naar de zomer!